Τι είναι η "Δημιουργική γραφή" ("Creative writing"); Μέρος 2ο

Στο 2ο μέρος του αφιερώματός μου στη Δημιουργική Γραφή θα δανειστώ κάποιους προβληματισμούς από τον διάσημο Ιταλό συγγραφέα Ουμπέρτο Έκο, που έφυγε πριν λίγους μήνες από τη ζωή, και πιο συγκεκριμένα από το εξαιρετικό του δοκιμιακό έργο "Εξομολογήσεις ενός νέου μυθιστοριογράφου". Τις τελευταίες μέρες το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί σε κάποια διαδικτυακά βιβλιοπωλεία σε τιμή προσφοράς και αν δεν το έχετε ήδη στη βιβλιοθήκη σας, είναι ευκαιρία να το αποκτήσετε και κυρίως να το διαβάσετε. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα! Μπορείτε να δείτε εδώ τις πρώτες του 36 σελίδες. Εναλλακτικά επιλέξτε την παρακάτω φωτογραφία και θα οδηγηθείτε και πάλι στο βιβλίο. 

Οι προβληματισμοί του Έκο θα μας βοηθήσουν να διασαφηνίσουμε το θέμα μας και να δώσουμε πληρέστερη απάντηση στο ερώτημα του τίτλου: τελικά "τι είναι η Δημιουργική Γραφή"; Στο βιβλίο του αυτό ο διάσημος Ιταλός συγγραφέας ξεκινάει (σελ. 10) με το ίδιο ερώτημα και αφιερώνει αρκετές σελίδες για να το απαντήσει, αλλά και να βοηθήσει τον αναγνώστη να  δώσει την δική του απάντηση σ' αυτό. Λέει συγκεκριμένα: 

Με τους πρώτους του αυτούς προβληματισμούς μάς πετάει κατευθείαν στα βαθιά. Ποιος συγγραφέας δικαιούται τελικά την ταυτότητα "δημιουργικός"; Είναι μήπως η ταυτότητα και η προσωπικότητα ενός συγγραφέα που κάνει αυτομάτως "δημιουργικό" ένα κείμενο; Δεν φαίνεται να αποδέχεται κάτι τέτοιο. Στη συνέχεια μάλιστα θέτει κάποιους προβληματισμούς που αντιστρέφουν το ερώτημα: μήπως η ταυτότητα ενός κειμένου ευθύνεται για την ταυτότητα του συγγραφέα; Γράφει:

Δεν φαίνεται και πάλι να είναι ευχαριστημένος από την παραπάνω διάκριση. Το ερώτημά του "Τι είδους συγγραφέας είναι ο φιλόσοφος;" φαίνεται να ανατρέπει την διάκριση που οφείλεται στο είδος του κειμένου. Γιατί ένας φιλόσοφος θα λέγαμε ότι συνδυάζει και τα δύο παραπάνω στοιχεία: τα κείμενά του μπορούν κάλλιστα να είναι δημιουργικά και παράλληλα να μοιάζουν με καταγραφή φυσικών γεγονότων ή να θυμίζουν μεταφυσικές αναφορές. Συνεχίζει:

Εδώ δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Μα ο Γαλιλαίος δημιουργικός συγγραφέας; Κι όμως η Ιταλική Εκπαίδευση θεωρεί τα κείμενά του ως υποδείγματα δημιουργικής γραφής, παρά την αναμφισβήτητη επιστημονικοφιλοσοφική τους αξία. Στη συνέχεια αναζητά το κριτήριο που μπορεί να ξεχωρίσει δύο συγγραφείς σε "δημιουργικό" και (ας μου επιτραπεί ο όρος) "μη δημιουργικό" στην αλήθεια των κειμένων τους:

Γίνεται αντιληπτό ότι ούτε αυτή η διάκριση γίνεται αποδεκτή από τον Έκο. Και για όσους θεωρούν ως "δημιουργικό" έναν συγγραφέα που γράφει μη αληθή γεγονότα ξεκαθαρίζει το εξής: 

Τελικά για τον Ουμπέρτο Έκο η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σε έναν "δημιουργικό" και έναν "μη δημιουργικό" συγγραφέα είναι άλλη, και φροντίζει να μας την ξεκαθαρίσει με εκτενή παραδείγματα:

Στη συνέχεια αναφέρεται στον εαυτό του, καθώς στο πρόσωπό του συνδυάζονται και τα δύο είδη συγγραφέα, και για να ισχυροποιήσει την τελική του θέση μας αποκαλύπτει:

Κλείνοντας την περί "Δημιουργικής Γραφής" ενότητα του βιβλίου του αφιερώνει μία εκτενή παράγραφο για να αναγνωρίσει την "πραγματική διαφορά μεταξύ δημιουργικής και επιστημονικής γραφής": 

Λόγω του εκτενούς αφιερώματος στους προβληματισμούς του μακαρίτη του Ουμπέρτο, θα αναρτήσω τις προσωπικές μου θέσεις που προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα του τίτλου "τι είναι Δημιουργική Γραφή;" σε ένα τρίτο και τελευταίο μέρος. 

Μέχρι τότε, καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε και μην ξεχάσετε να αφήσετε παρακάτω τα σχόλιά σας για τη σημερινή ανάρτηση. Θα χαρώ να τα διαβάσω όλα και να σας απαντήσω!