Αστυνομική λογοτεχνία: 2 εξαιρετικά βιβλία του Αντρέα Καμιλλέρι που αξίζει να διαβάσετε

Το ιστολόγιο siggrafi προτείνει σήμερα δύο εξαιρετικά βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας που έχει γράψει ο διάσημος Ιταλός συγγραφέας Αντρέα Καμιλλέρι. Έχω μιλήσει για τον σπουδαίο αυτό Ιταλό συγγραφέα σε σχετικό αφιέρωμα στη ραδιοφωνική μου εκπομπή, οπότε θα αποφύγω τον μηρυκασμό και δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες από τη ζωή του. Όσοι επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για τη ζωή του μπορείτε άλλωστε να βρείτε εύκολα πληροφορίες στο διαδίκτυο.

Ως υποστηρικτής της μικρής φόρμας, προτείνω πρώτα μία συλλογή διηγημάτων του Καμιλλέρι. Για να αποζημιώσω όμως και όσους αγαπάνε τη μεγάλη φόρμα, προτείνω στη συνέχεια και ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματά του.

Διηγήματα

30 μέρες με τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο

Γνώρισα συγγραφικά τον Αντρέα Καμιλλέρι (και τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο) με αυτό το βιβλίο και η γραφή του με συνάρπασε αμέσως. Σ' αυτό θα βρούμε τριάντα έξυπνες, πρωτότυπες και ευρηματικές αστυνομικές ιστορίες, πραγματικά πολύ ευχάριστες στην ανάγνωση, εμπλουτισμένες με ένα εξαιρετικά όμορφο και πολύ λεπτό χιούμορ και ζυμωμένες με απίθανους (από στιλιστική άποψη) διαλόγους. 

Αν και στα Ιταλικά το κείμενο του Καμιλλέρι έχει πολλές γλωσσικές αρετές, η μετάφρασή του στα ελληνικά είναι φυσικό να μην μπορεί να αποδώσει την ιδιαίτερη διάλεκτο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας και αναγκαστικά μας παρουσιάζει ένα φτωχότερο γλωσσικά κείμενο. Έτσι ίσως δημιουργηθεί αρχικά στον αναγνώστη η εντύπωση ότι ο Καμιλλέρι γράφει αρκετά απλοϊκά. Εδώ κρύβεται όμως η μεγάλη μαεστρία του συγγραφέα ο οποίος φωτίζει τα κείμενά του με το ιδιαίτερο χιούμορ και τους σπιρτόζικους διαλόγους του και αποδεικνύει πόσο μεγάλος μάστορας της αφήγησης είναι γράφοντας όχι απλοϊκά, αλλά απλά, λιτά και απέριττα, δηλαδή αριστοτεχνικά. Γιατί αυτή η «απλότητα», που καθόλου απλή δεν είναι, αποτελεί μία αρετή που μόνο σπουδαίοι και πολύ έμπειροι συγγραφείς κατορθώνουν να αποκτήσουν, και μάλιστα μετά από αρκετά χρόνια άσκησης της συγγραφικής τέχνης. 

Όσον αφορά τον τρόπο εξιχνίασης των 30 συγκεκριμένων μυστηρίων ο Καμιλλέρι θα έλεγα ότι εισάγει μία δικιά του «σχολή»: ο επιθεωρητής Μονταλμπάνο αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει σε κάθε υπόθεση χωρίς ο συγγραφέας να πολυσκοτίζεται  να εξηγήσει στον αναγνώστη λεπτομερώς για το πως γίνεται αυτό. Η λύση του μυστηρίου διά στόματος Μονταλμπάνο συνήθως οφείλεται σε μία στιγμή έκλαμψης του ευφυούς επιθεωρητή. Όλα δηλαδή αποδίδονται στην εξυπνάδα του χωρίς περιττές εξηγήσεις. Ο συγγραφέας δεν δείχνει να ενδιαφέρεται λοιπόν για τον κλασικό κανόνα της αγγλικής λογοτεχνίας μυστηρίου που λέει ότι θα πρέπει να μπορεί ο αναγνώστης χρησιμοποιώντας τις λεπτομέρειες που δίνονται από το συγγραφέα, βάζοντας φυσικά σε λειτουργία το μυαλό του, να βρει τη λύση του μυστηρίου.

Σε κάποιες περιπτώσεις ο Καμιλλέρι χρησιμοποιεί κι άλλες μεθόδους εξιχνίασης μυστηρίων, όπως ανάκριση υπόπτων, εμφάνιση μαρτύρων που γνωρίζουν λεπτομέρειες οι οποίες προωθούν την ιστορία, επιτόπια έρευνα που αποκαλύπτει κάποιο σημαντικό για την υπόθεση στοιχείο κ.α.

Αυτά όλα γίνονται βέβαια με τέτοια μαστοριά που η κάθε μία ιστορία όχι μόνο δεν υστερεί σε ενδιαφέρον, αλλά αντίθετα προκαλεί τον αναγνώστη να την διαβάσει ως το τέλος και μετά να ζητήσει κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη... ως την τελευταία. Χαρακτηριστικό είναι ότι καμία από τις ιστορίες δεν μοιάζει με κάποια άλλη, όλες είναι διαφορετικές και ξεχωριστές, δημιουργώντας ένα μοναδικό ψηφιδωτό αστυνομικών μυστηρίων.

Με λίγα λόγια: κάθε ένα από τα τριάντα διηγήματα που περιέχει το συγκεκριμένο βιβλίο στις 522 σελίδες του είναι σκέτη απόλαυση. Πιστεύω ότι θα το ευχαριστηθείτε τόσο οι λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας, όσο και οι θιασώτες της διηγηματογραφίας.

Μυθιστόρημα

Ο κλέφτης της μεσημβρίας

Σ’ αυτό το ξεχωριστό αστυνομικό μυθιστόρημα του Αντρέα Καμιλλέρι θα συναντήσουμε και πάλι όλες τις αρετές του συγγραφέα και μάλιστα στον υπέρτατο βαθμό: σφιχτοί διάλογοι, λεπτό χιούμορ, κλιμακωτή κορύφωση της πλοκής και στο κέντρο μία πολύ ενδιαφέρουσα αλλά και τρυφερή αστυνομική ιστορία που δεν θα αφήσει δυσαρεστημένο κανέναν αναγνώστη και καμία αναγνώστρια.

Οι αφηγηματικές αρετές της μεγάλης φόρμας -η δυνατότητα που δίνει στον κάθε συγγραφέα να χτίσει αργά και σε βάθος τους χαρακτήρες της ιστορίας του, να αναλύσει λεπτομερώς τα αίτια και τα αιτιατά της υπόθεσης και να δημιουργήσει μία μεστή πλοκή- γίνονται οι καλύτεροι σύμμαχοι του Καμιλλέρι που καταφέρνει να μας χαρίσει ένα εμβληματικό κείμενο.

Με λίγα λόγια: 361 σελίδες γεμάτες με αμείωτη ένταση, αγωνία, εκπλήξεις, ανατροπές και όλα τα απαραίτητα στοιχεία ενός αστυνομικού αριστουργήματος.

Καλή σας ανάγνωση!